Kathmandu, Varanasi en Agra

Kathmandu
Wanneer je terug komt uit de bergen is Kathmandu ineens "a whole different cookie" zoals van Gaal zou zeggen. We hadden dit keer een andere chauffeur die wat rustiger reed, maar ook een auto zonder handrem; niet echt ideaal boven op een berg. Maar met een grote steen achter je wiel kom je ook een heel eind! De terugweg duurde een stuk langer dan de heenweg, wat ook wel een beetje te wijten is aan alle leger-checkpoints zo'n beetje elke 500 meter, op zoek naar stropers. Ondanks al het gehobbel zijn Peter en ik er beide in geslaagd om in slaap te vallen; iets wat Sarah maar niet kon geloven.
Wat heerlijk om weer een korte broek en slippertjes aan te hebben! Je voelt je meteen heel anders op vakantie dan de outback-Jack modus die we tot nu toe hadden gehad. We zijn lekker de straat op gegaan om in de winkeltjes te neuzen; wat een drukte! Zodra je maar ergens een blik op werpt, word je direct aangesproken: "You like? Good price! Different colour also!". Er zijn veel winkeltjes met nep-outdoor kleding, maar ook veel met sjalen, handgemaakte mutsen/ knuffels/ versiersels, allerlei 'heilige' attributen en natuurlijk veel sieraden. 's Middags zijn we nog even naar de 'Monkey sanctuary' geweest, waar je een mooi uitzicht had over de stad. Boven op de berg was een klooster en een grote Stupa (Boeddhistische tempel) met pal ernaast een Hindoestaanse tempel; het blijft bijzonder dat hier meerdere religies vreedzaam naast elkaar kunnen bestaan.
We zijn lekker 'uit eten' gegaan bij een erg leuk restaurantje: rood wijntje, bruschetta... en allebei een double bacon cheeseburger, heerlijk! Na onze eerste bagage check de volgende ochtend snapten we pas waarom we 3 uur van tevoren op het vliegveld moesten zijn: wat een chaos! En achteraan aansluiten. Een hoop rijen en stempeltjes later konden we eindelijk op zoek naar de gate. Onze vlucht bleek nog niet eens te zijn geland! Vertraging dus. Zo'n half uur later konden we beginnen met boarden, alles op z'n elf en dertigste natuurlijk. Eenmaal bij het vliegtuig aangekomen, moesten we wéér door een security check! Blijkbaar is Kathmandu een van de meest corrupte en slechtst beveiligde vliegvelden, waardoor Air India de boel niet helemaal vertrouwt. Maar met een klein uurtje vertraging stonden we weer buiten: India!

Varanasi
Gelukkig hadden we een pick-up door het hotel geregeld, want door de vertraging kwamen we in het donker aan in Varanasi. De rijstijl werd er in India niet veel beter op, maar ook hier zijn we weer heelhuids aangekomen. Het is bizar om door de smalle straatjes van Varanasi te lopen: hier zit een kapper, een deur verderop een naaiatelier, kinderen steken vuurwerk af op straat en hier en daar ligt een hond te slapen. Erg bijzonder om te zien allemaal! Bij zonsopgang zijn we met een bootje de Ganges op gegaan, om de ochtendrituelen bij de verschillende Ghats (grote trappen naar de rivier) te bekijken. Heel bizar om te zien dat mensen bij de ene Ghat zichzelf aan het wassen zijn (inclusief shampoo!), terwijl een paar honderd meter verderop de was wordt gedaan op grote stenen in de rivier en nog een stukje verderop de crematies worden uitgevoerd.
Alles leeft er door elkaar heen op straat: koeien, geiten, (schurftige) honden, voetgangers, fietsers, rickshaws, brommers, auto's en natuurlijk aapjes; een grote bende dus! Toch was het een stuk minder smerig dan we hadden gedacht; de stad wordt elke dag schoongemaakt. Al verbaasden we ons wel over al het afval op de oever van de (heilige) Ganges. 's Middags zijn we naar Sarnath geweest, een grote ruïne van een oud tempelcomplex. Lekker rustig na de drukke stad! Al kwamen we wel een bus vol Indiërs uit Mumbai tegen die met ons op de foto wilden... :-p. Eenmaal weer terug in de stad is het leuk om door de straatjes te dwalen; erg druk, maar fantastisch om te zien hoe de mensen hier leven. Ook 's avonds zijn we weer de Ganges opgegaan, ditmaal voor de avondceremonie om de zon te eren. Interessant om te zien: rinkelende bellen, klappen, vuur en pluimen, alles werd uit de kast gehaald (en duurt elke avond een uur!).
Onze laatste dag in Varanasi zijn we zelf op pad gegaan langs de oever van de Ganges. We kwamen nu ook langs de Ghat waar overledenen worden gecremeerd, een vreemde gewaarwording. We werden meteen aangesproken door de 'beheerder' die vol trots vertelde dat zijn hele familie verantwoordelijk is voor het reilen en zeilen rondom de crematies. Één crematie stond op het punt te beginnen, zodat hij precies kon vertellen hoe het ritueel plaatsvindt. Het besef dringt toch niet helemaal door dat je echt naar een crematie staat te kijken en het lijkt ook niet de meest eerbiedige plek op de smerige oever (waar het vuur regelmatig wordt opgepord). Toen we twee voetjes uit het vuur zagen steken, vonden we het wel mooi geweest en zijn we teruggelopen langs de Ganges. Erg indrukwekkend om te zien, maar voor mij niet helemaal te bevatten dat dit als 'de laatste eer' wordt gezien. Bizar om dit een keer mee te maken.
Onderweg naar de Vishwanath tempel (belangrijkste tempel in Varanasi) kwamen we een hoop koeien tegen die in bad gingen in de Ganges; het blijft bijzonder om te zien wat voor voorkeurspositie deze dieren hier hebben. Ze staan gerust midden op de weg en al het (toeterende) verkeer gaat er gewoon omheen. De tempel was mooi om te zien, maar het was er zo'n mierenhoop aan mensen die bloemenoffers kwamen brengen, dat het de tempel zelf een beetje teniet deed. Ook vreemd om te zien dat dezelfde bloemen buiten weer netjes werden uitgezocht voor de verkoop. Voor we het wisten was het alweer tijd voor de nachttrein naar Agra!

Agra
We waren netjes op tijd op het station, maar onze trein bleek al een uur vertraging te hebben (ook al vertrekt hij uit Varanasi :-p). Uiteindelijk reden we om 20 uur het station uit (met grofweg 2 uur vertraging), nadat een Indiër in had moeten breken in onze coupé door een raampje, omdat de deur op slot zat. Het was echt een soort boemeltrein, met banken die je op kon klappen tot 3 bedden boven elkaar. Je ligt een beetje hutje mutje op elkaar en er gebeurt van alles: er komen mannetjes langs met eten, kinderen jengelen en mensen snurken. De volgende ochtend bleek onze vertraging 'iets' te zijn opgelopen: we zagen om 11 uur eindelijk het verlossende "Agra Fort" bordje, met zo'n 5 uur vertraging!
Na ons even te hebben opgefrist, zijn we maar meteen richting Taj Mahal gegaan! Echt heel indrukwekkend dat men in die tijd zo'n bouwwerk heeft kunnen maken! Alles is perfect symmetrisch en helemaal met de hand afgewerkt. Geen van de bloemetjes zijn geschilderd; alles is ingelegd met gekleurde steentjes, van over de hele wereld. Koning Shah Jahan was er zelfs zo trots op, dat hij de duim van de architect heeft laten afhakken zodat hij het ontwerp niet zou kunnen repliceren. Het is net alsof je een ansichtkaart binnenstapt: echt heel bijzonder om hier rond te lopen! Op de terugweg zijn we een steegje ingedoken waar allerlei kleurige stoffen werden verkocht. We hebben zelfs een heuse sari gekocht en ik werd door een Indisch meisje helemaal ingewikkeld, omringd door giechelende dames; erg leuke ervaring!
Eenmaal onderweg naar Delhi zijn we nog naar Agra Fort geweest, waar Shah Jahan werd opgesloten door zijn zoon toen hij de macht overnam. Zo'n straf moet het niet zijn geweest om hier opgesloten te zitten! Prachtige paleiskamers, fonteinen, grote tuinen én uitzicht op de Taj Mahal; erg mooi om te zien! We zijn ook nog even gestopt bij Sikandara, de graftombe van de opa van Shah Jahan. Erg zonde om te zien hoe het in verval aan het raken is, want ook dit zag er schitterend uit, inclusief enorme tuin. En dat allemaal alleen als graftombe, terwijl het echt ware paleizen zijn! En nu op naar Delhi!